Şu sıralar selanikteyim. Evet yanlış duymadınız tam da oralarda geziyorum. Asla başka bir açıklaması olamaz yoksa bu ruh halimin. Resmen bu dünyada değilim. Ne ayaklarım yere basıyor ne aklım başımda. Öyle avare avare dolanıyorum her yerde. Müzikle yatıp müzikle kalkıyorum. Ve kimsenin benim kadar duygularından etkilediğini sanmıyorum. Dibine kadar yaşıyorum her şeyi. Durdurak bilmiyorum, azdan çoktan anlamıyorum. Ve fazla hayal kuruyorum sanırım. Yaşayamadıklarımı hatıramda yaşatmak çok acayip şey... Yaşanılınca da öyle etkili olmuyor biliyor musunuz? Hatıralarımdaki çok daha güzel, çok daha dinamik geliyor gözüme.
Yaşamayı öğreneceğim, mücadeleyi, uğruna savaşmayı adım adım. Nasıl duygularımdan kaçmamayı öğrendiysem bunu da yapacağım. Kalben eğer şu sıralar beni görse teşekkür ederdi sanırım. Hep şöyleyim: 'Yalakanım Bebeğimmm'.
Herkes ruhuna sahip çıksın. Selaniklerde gezmeyin. Finaller var.
selanik miii ne güzel izmire benziyor, onların döneri ne güzel oluyor, turla mı gittin ki :)
ReplyDeleteDönerini bilmiyorum ama semaları çok hoş, hiçbir tur benden önce varıp izleyemez o semaları :)
Delete