kayboluş ama yok oluş değil

 

 

                     KAYIP HİS

                                    Pişmanlıklarla dolu bir hayat. Söylenmesi ve kabullenmesi ne kadar zor bir cümle değil mi? Ama ben hayatımın böyle olduğunu düşünüyorum. Ve artık bunun için üzülmüyorum. Çünkü kendimi çok yıprattım. Çok zorlandım. Artık nerden toparlayabilirim, nasıl kurtarabilirim diye bakıyorum olaylara. Öbür türlü ayağa kalkamıyorum. Başarmaya çalışıyorum bata çıka.

                                     Her kaybı olduktan sonra anlamak... Bana verilen en büyük ızdırap gibi. Hep içimde ukde kalıyor her şey. Olduramıyorum bir türlü. Belki kendimden çok şey beklediğimden belki de cidden yetersiz kaldığımdan. Sorularıma cevap arıyorum artık. Cevapsız kalan her soru büyüyüp önümde bir çığ olup yıkılıyor. 

                                     Çoğu şeyi hallettim ben. Çoğu şeyin üstesinden geldim. Güçlüyüm. Yüzleşiyorum. Yüzleştikçe, sorunlarımla baş başa kaldıkça, korkmadan cesurca söyldikçe, bağırıp kıyametleri kopardıkça, kendimi kandırmadıkça geliyorum kendime. Çözüyorum bağrımda takılı olan düğümleri.

                          

  Herkes farkındalıkla baş edemez. Ben edememiştim mesela. Yavaş yavaş oldu. Daha güzelleri olacak. 

       - Tamirci Çırağını dinledim Cem Karaca'dan çok güzeldi. Okuma bittikten sonra dinleyebileceğiniz nacizane önerim. Farkındalıklarınızla güzel savaşlar diliyorum.