Kendimize çektirdiğimiz işkencelerden notlar bırakmak istiyorum buraya.
Sırf onay ve kabul almak için girdiğimiz durumlar... Ait olmadığımız yerler... Katlanmak zorunda olduğumuz durumlar... Hepsi ne için ? Kısacık değil miydi zaten yaşamımız ? Hani artık cesaret vardı, azim vardı, korku yoktu ve sadece yaşamak vardı. Bu ikilemden çıkabilirsem kendi dünyama geri döneceğim. Ait olduğum yere. Evime.
Staj günlükleri,17.07.23
