22.12.2020 10.29
Günün rengi kırmızı. Geç kalınmış bir yazı. Bugün biraz depresifim sanki. İyi uyku alamadığım doğrudur. Alarmlar, yorgunluk, biraz da kas ağrısı neden bilmem. Sözde gencim yahu! Gerçi şu dönemde yaşadığımız bile belli değil. Çılgınlar gibi dans etmek istiyorum. Son ses müzik. Mayhoşluk. Her şey... İleriki bene not: bugünleri unutup da aptallık etme. Değer bil. Eskiden burun kıvırdığın her şeye şimdi gıpta ediyorsun. Zaman bu. İyi değerlendir. Pandemi de olsa bu zaman, bu yaş, bu anı, bu vücut geri dönmeyecek.
Sabrımız zorlandı mı? Sonuna kadar. Yorulduk mu? Her şeyden çok. Dayanabilir miyiz? Elbette. O zaman sen irem başta sen olmak üzere dayanın. Elbet gün doğacak ha geç ha erken. Elbet mutluluk selamlayacak. Elbet heyecan kapıdan bakacak.
Sükunet ise şimdi yeni yaşında.
günün enleri
kitap: Kardeşimin Hikayesi
